Young Professionals
Het is de derde trainingsdag van een Young Professionals Program. Na een inleidend gesprek met de groep, nodig ik Jeffery (een jonge consultant) uit om te oefenen met een gesprek waarin hij met zijn leidinggevende tot nieuwe werkafspraken wil komen.
De acteur, die in de schoenen van de leidinggevende stapt, begint:
‘Nou, ik heb vijf minuten en een volle agenda, waar wilde je mij over spreken?’
(Jeffrey begint druk te bewegen en sneller te praten)
‘Ik zal het kort houden. Ik wil met je praten over mijn takenpakket, ik ben niet tevreden en wil wat anders.’
‘Mooi dat je het aangeeft, ik stuur je wat opties voor klussen door en zullen we er dan morgen een klap op geven?’
Ik zie Jeffrey wat onrustig bewegen en met een aarzelende blik akkoord gaan met het voorstel.
Achteraf is hij helemaal niet tevreden. Hij voelde zich opgejaagd en niet gehoord. Hij had eigenlijk willen uitspreken waar hij precies mee zat en hoe hij de oplossing voor zich zag. De ruimte om dit te zeggen voelde hij niet in het gesprek. Zijn leidinggevende had haar eigen tempo: Jeffrey kon zich in zijn beleving alleen maar schikken.
De weegschaal van het appèl
In het ene bakje van de weegschaal ligt ‘het appèl van de ander op jou’. Dit is de behoefte die de ander in het gesprek heeft. Hier willen we, als sociale dieren, graag aan tegemoet komen. Je wilt aansluiten bij de ander om erkenning te krijgen
In het andere bakje ‘jouw behoefte’. De behoefte om gehoord of geholpen te worden.
We zijn onbewust steeds op zoek naar de perfecte balans tussen deze twee. Welke behoefte weegt het zwaarst? Welk appèl roept het hardst? Wie gaat er het makkelijkst mee en geeft toe op z’n eigen wensen?
Het vinden van de balans lukt niet altijd. Dat zie je in dit voorbeeld ook. Er ontstaat miscommunicatie. Het appèl van de leidinggevende om snel te handelen, weegt in het voorbeeld zwaarder dan de behoefte van Jeffrey om echt gehoord te worden.
Uitspreken van jouw behoefte
Het uitspreken van je eigen behoefte op het momentsuprême kan spannend zijn. Voor Jeffrey ging het erom dat er even tijd zou zijn om stil te staan bij zijn probleem. Hij wilde graag samen een oplossing zoeken, in plaats van iets opgelegd krijgen.
Zodra het appèl van de ander zwaar voelt, komt jouw eigen behoefte in het gedrang. De enige manier om dit te veranderen is om aan de ander kenbaar te maken wat jij nodig hebt om de weegschaal weer in balans te brengen.
100% verantwoordelijk
Het goede en het slechte nieuws uit dit voorbeeld is dat jij 100% verantwoordelijk bent voor jouw eigen behoefte. Je kan pas verwachten dat de ander hier ook zorg voor draagt als je het hardop uitspreekt.
Geef woorden aan wat jij nodig hebt, ga er niet vanuit dat de ander dit wel aanvoelt of hier automatisch rekening mee houdt. Doe dit vanuit de ik-vorm, zodat je assertief bent, maar niet agressief, aanvallend of beschuldigend.
Young Professionals
We zien veel Young Professionals worstelen met dit soort vragen. De behoefte om het vooral ‘goed te willen doen’ is daarin erg opvallend. Daardoor verliezen ze de verbinding met zichzelf en de ander. Ze willen het liefst een stappenplan en voorbeeldteksten. Daarin stellen we ze soms teleur.
Wat we wel doen in onze programma’s is oefenen van praktijksituaties, samen reflecteren en onderzoeken wat er gebeurt in de dynamiek tussen jou en de ander. Daarin leren ze met en van elkaar om effectiever te zijn in de communicatie met collega’s, leidinggevende en klanten.